Στο Stage Volume 1, μία από τις καινούριες μουσικές σκηνές του
κέντρου, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, επιστρέφει στις live εμφανίσεις εντός
Αθηνών. Παρουσιάζει τον καινούριο του δίσκο και παίζει με την μπάντα που
τον είχαμε συνηθίσει προ του «Απηλιώτη».
Πριν ανέβει στη σκηνή μοιράστηκε μαζί μας στιγμές από το παρελθόν και
στίχους. Είπε ότι δεν μετανιώνει για τη συμμετοχή του στο fame story,
αλλά κι ότι δεν ταυτίζεται με τα τυποποιημένα προϊόντα που γυρεύουν τα
ριάλιτι. Εξήγησε γιατί δεν συμμετέχει σε κομματικά και πολιτικά
φεστιβάλ, έδωσε τη δική του ερμηνεία την Ελλάδα της κρίσης, κυρίως όμως
μίλησε για μουσική. Για τα κομμάτια του που έχουν άρωμα Ανατολής, τα
μελοποιημένα ποιήματα που ετοιμάζει να κυκλοφορήσει σ’ επόμενη δουλειά
του, αλλά και την επιλογή να μη συνεργάζεται με μεγαλοεταιρείες.
Πότε ξεκίνησες να παίζεις μουσική;
Nα «γρατζουνάω» ξεκίνησα στην Γ’ Γυμνασίου όταν μου έκαναν δώρο οι
γονείς μου μια κιθάρα, ήθελαν κάποιο από τα έξι παιδιά τους να μάθει
τουλάχιστον να κομπανιάρει. Μετά από κάποια χρόνια κατόρθωσα να πάρω τα
πρώτα μου μεροκάματα τραγουδώντας στην Απανεμιά στην Πλάκα το 2003 και
σιγά σιγά να γράφω και τα πρώτα μου τραγούδια.
Μετάνιωσες που μπήκες στο fame story;
Δεν είναι κάτι που μετανιώνω. Όσο μεγαλώνεις καταλαβαίνεις πως όλα
γίνονται για ένα λόγο, ακόμη και αν δεν είσαι σίγουρος για το ποιος
είναι αυτός ο λόγος. Ακόμη και αν βασίζεσαι σε υποθέσεις. Κάνοντας τη
δικιά μου προσωπική υπόθεση, λοιπόν, σκέφτομαι ότι αν δεν είχα πάει εκεί
ίσως να μην μπορούσα να γράψω μ’ αυτόν τον τρόπο ακόμα και να είμαι
αυτός που είμαι σήμερα. Γι’ αυτό δε μετανιώνω, γιατί δεν ξέρω πώς αλλιώς
θα μπορούσε να μου τα είχε φέρει η ζωή.